In 1770 bouwde de Luikse prins-bisschop, graaf von Velbrück, een van de fraaiste stijlkastelen van België, in het minuscule Limburgse dorpje Heks. Hij verkoos hier zijn persoonlijke eigendom te bouwen.
Het monumentale gebouw, waarschijnlijk ontworpen door de Luikse architect Etienne Fayen in Luikse rococostijl, heeft een U-vorm, maar vroeger stonden er ten noordoosten nog dienstgebouwen. Thans wordt het woongedeelte geflankeerd door twee vleugels, met ertussen een voorplein. Aangezien het kasteel zijn persoonlijk eigendom was, ging het na zijn overlijden in 1784 niet over naar het prinsbisdom Luik, maar naar zijn familie de Marchant d’Ansembourg. Toen de laatste d’Ansembourg kinderloos stierf, werd het landgoed geërfd door de familie d’Ursel die sindsdien het kasteel uitstekend bewaard hebben.
Graaf von Velbrück liet in de onmiddellijke nabijheid van zijn kasteel indrukwekkende stijl- en landschapstuinen tuinen aanleggen die door de eeuwen heen goed bewaard bleven, en met zorg onderhouden. Hex is wereldberoemd om zijn prachtige rozentuin, deze tuin omvat een van de grootste collecties oude en wilde rozen, die men nergens anders ter wereld aantreft.
In Hex treft men dus een vorstelijke verblijfplaats aan in ongeschonden toestand, een live-museum uit de 18de eeuw, zo overgeplaatst naar onze tijd. Huidig bewoner, Graaf Ghislain d’Ursel, bewoont het 18de eeuwse kasteel van Hex al sinds zijn geboorte.